Document Type : Original Article
Author
Uluslararası el-Mustafa Üniversitesi Mezunu
Abstract
Keywords
Article Title [Persian]
Author [Persian]
هر موجودی مظهر اسمی از اسماء الهی است. زیرا آفرینش نه به عنوان صفات ذات خداوند ، بلکه به عنوان یکی از صفات بالفعل ، عبارت از تجلی خالق در صورت مخلوقات گوناگون است. چنانچه، حضرت امیرالمومنین علی علیه السلام می فرماید:
« ستایش مر خدایی را که خود را با آفریده هایش بر آن ها آشکار می سازد. »
در قرآن که منبع اصلی ادبیات دینی است، آمده است که انسان که مظهر خالق است، موجودی ارزشمند است و بالاترین مرتبه برای انسان رسیدن به مقام خلیفه اللهی است. شرط ارزش انسانى داشتن و به مقام خلافت الهى رسیدن مرد یا زن بودن نیست، انسان بودن است.
وقتی به سخنان و رفتارهای پیامبر ( ص ) در مورد زن نگاه می کنیم، با رویکردی مواجه می شویم که زن را با مردان متفاوت نمی بیند، برای افکار و عقاید آنها ارزش قائل است و برای آنها جایگاهی در عرصه های اجتماعی، علمی و دینی قائل است و به آنها حق اظهار نظر می دهد. اما می بینیم که در ادبیات دینی ، بر خلاف رویکرد قرآن و نگرش پیامبر که اخلاقش اخلاق قرآن است، تلقی دیگری نسبت به زن ایجاد شده است. علیرغم اینکه بعد از وفات پیامبرمان از نگارش حدیث جلوگیری شد و علیرغم سوزاندن و جعل احادیث، باز هم می توانیم تأثیرات بازتاب آداب شخصی و سنن اسلامی پیامبر را ببینیم.
شکل گیری همه این تلقی ها ، به ویژه جوانان را در معرض تردیدها و مشکلاتی در مورد منبع وحی قرار می دهد. در این مرحله، راه حل، مراجعه به قرآن است که منبع هدایت بشریت است و پیروی از کسانی که آن را به بهترین نحو در زندگی خود به کار می برند.
بر خلاف برخی از سخنانی که به پیامبر ما نسبت داده شده است، در قرآن کریم زن و مرد در خلقت تفاوتی ندارند و یا زن فتنه نیست. یکی از این دو موجود که در کیفیت انسان بودن مشترک بوده و با هم برابرند، هیچ برتری ذاتی بر دیگری ندارد. ارزش هر فرد به تناسب اعمال و تقوای اوست. در عین حال روشن است که تفاوت های جسمی و روحی موجود بین این دو جنس در خطاب به زن و مرد لحاظ شده است. اگرچه در حقوق اساسی مشمول مقررات یکسانی هستند، اما برای تأمین عدالت در برخی از حقوق تفاوت هایی نیز وجود دارد.
به ویژه در سال های اخیر کسانی که می خواهند تصور منفی نسبت به اسلام ایجاد کنند، با توجه به جایگاه اجتماعی، حقوقی، دینی و علمی زن در اسلام، به دور از رویکرد روشمند و علمی، رویکرد های غلطی را ارائه داده اند. همچنین از روایات غیر قابل اعتماد و تفاسیر قرآنی که تحت تأثیر این روایات صورت گرفته، علیه اسلام استفاده کرده اند. متأسفانه اینگونه متون منسوب به اسلام که به دور از حقیقت اسلام است و همچنین برخی سبک های زندگی باعث شده است که امروزه ما به جای اینکه مبلغ و روشنگر اسلام باشیم مجبور شده ایم فقط نقش دفاعی به خود بگیریم و برخی از مسلمانان نیز با پذیرش حقایق غرب به برداشتها و تفسیر های شخصی از اسلام روی آورده اند.
امروزه ارزیابی و تبیین از طریق همین متون و بر اساس چنین دیدگاه هایی کافی نخواهد بود.
ما باید با رهایی از نگرش هایی که در بینش و نوع زندگی های امروزی رخنه کرده است، و با دوری از اشتباهات فمینیسم که بعد معنوی انسان را نادیده گرفته و زندگی خانوادگی را مانعی برای زن می بیند، اسلام محمدی را روشن و معتبر و به دور از گفتمان های ضد زن و به دور از افراط و تفریط بخوانیم و بفهمیم.
Keywords [Persian]