Document Type : Original Article
Author
Sivas Cumhuriyet Üniversitesi, İlahiyat Fakültesi, İslâm Felsefesi Anabilim Dalı
Abstract
Keywords
Article Title [Persian]
Author [Persian]
اثبات وجود خدا در نزد ملاصدرا، ریشه در دیدگاه هستی شناسیِ او دارد. دیدگاه او را می توان چنین خلاصه کرد : « اگر موجودات هستند ، پس خدا نیز هست. » همچنین می توانیم بگوییم که دیدگاه او در خصوصِ اثبات وجود خدا بر اساسِ تفکر وحدت وجودیِ او شکل گرفته است. این تفکر، با قبول خداوند به عنوان وجودی بسیط، ضروری، مطلق، یگانه و ابدی از اندیشه پانتِئیستی ( همه خدایی ) متفاوت می شود. به عبارت دیگر،خداوند دارای ماهیتی مشترک با هیچیک از موجودات نیست.
وی رابطه خدا و جهان را به طور خلاصه چنین بیان می کند: خداوند، برای دیده شدن و شناخته شدن مشتاق ماهیات است و جهان نیز برای هستی یافتن به خداوند محتاج است. بنا بر این، ماهیات تجلی، فعل، رفتار و کارکردهای خداوند هستند. اندیشه هستی شناسانه ای که ملاصدرا آن را بر اثبات وجود خدا مبتنی کرده است، بیانگرِ تصور یک موجودی نیست که از طریق تجرید به دست آمده باشد، بلکه نشانگرِ حقیقت و واقعیت یگانه ای است که جهان خارج را به وجود آورده است.
این دیدگاه ملاصدرا در مورد اثبات وجود خدا، تفسیر جدیدی از برهان صدّیقین است که ابن سینا آن را مطرح کرده است. با این برهانِ ابن سینا می توان از وجود به واجب الوجود، از آن جا به خداوند و از خداوند نیز به جهان رسید. با تعابیر ملاصدرا، مفهومِ « وجود / هستی »، کاملاً با مفهومِ « موجود » مطابقت دارد.
Keywords [Persian]